01 maja 2024

Czy nagradzasz siebie?

Czy wiesz, że zostaliśmy zaprogramowani na nagradzanie siebie za odnoszone większe lub mniejsze sukcesy?

Niestety, mało kto to robi i w związku z tym każda nasza praca kojarzy się z ciężkim wysiłkiem. Nasz umysł buntuje się, przychodzi spadek energii, często nie kończymy wyznaczonego zadania albo nie odczuwamy żadnej satysfakcji, gdy w końcu uda nam się dobrnąć do celu.

Dzieje się tak, bo NASZ UMYSŁ TO MAŁE DZIECKO, KTÓRE UWIELBIA NAGRODY! gdy takowych nie dostaje, nudzi się i zniechęca.

A jak to się ma do firm, które jednak nagradzają swoich pracowników premiami lub awansami?

Jeżeli nagroda przynosi wewnętrzną satysfakcje i poczucie spełnienia to Twój umysł z utęsknieniem będzie czekał na kolejne zadanie. Ale jeśli ani dodatkowe pieniądze ani awans nie będą adekwatne do włożonej pracy i nie będziesz czuł, że zostałeś nagrodzony z nawiązką za wysiłek, to Twój umysł szybko wejdzie w stan wegetacji i braku chęci do jakiegokolwiek działania.

Ale jest na to rada!

Zawsze wyznaczaj sobie indywidualne nagrody za włożony wysiłek w zrealizowanie konkretnego działania!

Wtedy bez względu na otrzymaną premię lub awans albo ich braku, będziesz wygranym!

Nagradzanie siebie dotyczy każdej sfery życia, nie tylko pracy. To, jak uda Ci się zmienić jakiś stary nawyk, uwolnić od negatywnego przekonania, zapanować nad emocjami, ugotować pyszną zupę, posprzątać szafę, odrobić zadanie z matematyki swojego syna - każda z tych czynności powinna zostać nagrodzona. Pamiętaj, że jako dorośli, działamy według wyuczonych nawyków i zakodowanych przekonań. Każda podejmowana przez Ciebie decyzja jest konsekwencją nabytych wzorców, które kierują Twoim sposobem myślenia i zachowania. Gdy byłeś dzieckiem Twój uśmiech, stawianie kolejnych kroków, oswajanie się z życiem, zawsze było nagradzane!

Twoje wewnętrzne dziecko potrzebuje pochwał i nagród!

Radość w oczach bliskich i ich słowa zachęty motywowały Ciebie do działania. To popychało Cię do jeszcze większego wysiłku. I każdy sukces mniejszy lub większy wiązał się z nagrodą, czy to w postaci oklasków czy słodyczy albo zabawki.

Jako dorośli ludzie zapominamy, jak ważne są dla nas te gesty. One zostały ZAPROGRAMOWANE w nas, dlatego gdy wykonujesz jakąkolwiek pracę i wkładasz w działanie 100% siebie, musisz docenić siebie za wysiłek. To jest konieczne, jeżeli nie chcesz doświadczyć przedwczesnego wypalenia zawodowego lub braku motywacji do kolejnych projektów i zadań.

Twój umysł potrzebuje tego budulca, jak roślina wody. Tak zostałeś zaprogramowany!

A co jeżeli zaniedbałeś tę praktykę?

Gdy masz przed sobą większy projekt w pracy lub zwyczajnie chcesz zrobić generalne porządki w domu, a jest to dla Ciebie totalnie męczące działanie, to koniecznie wyznacz sobie nagrodę po wykonanej pracy. Pamiętaj, aby nagroda ta była adekwatna do wysiłku, jaki wkładasz w działanie, i żeby była potężnym motywatorem dla Ciebie.

A-cha!

I ma to być nagroda, która sprawi radość Twojemu sercu. Pieniądze nie zawsze spełnią tę rolę.

Kolejnym ze sposobów przywrócenia umysłowi chęci do działania, jest założenie dziennika sukcesów. Każdego dnia wypisuj w nim wszelkie mniejsze i większe sukcesy. Niech to będą Twoje indywidualne zwycięstwa np. to, że udało Ci się wstać 15 minut wcześniej, że zdążyłeś na czas dojechać do pracy, że uśmiechnęłaś się do koleżanki, chociaż czujesz się fatalnie… To są właśnie te drobne sukcesy, o których zapominamy, a które zauważone dają powera Tobie i Twojemu umysłowi.

Gdy wprowadzisz praktykę nagradzania siebie i dodatkowo zaczniesz prowadzić dziennik swoich sukcesów, to Twój umysł odkryje satysfakcję z działania i będziesz zawsze w pełni zmobilizowany do pracy.

Mało tego!

Każde wyzwanie będzie dla Ciebie zabawą. Będziesz szukał nowych wyzwań! Twój umysł będzie czekał na kolejną pracę, aby dostać nagrodę.

Czyż to nie jest motywujące?